به گزارش رتانیوز به نقل از سرافرازان، پروژه سرمایه گذاری قائم با هدف ایجاد درآمد پایدار و همچنین تامین ۱۰۰۰ واحد پارکینگ، در قالب مجتمع تجاری، تفریحی و در زمینی به وسعت یک هکتار، در سال ۸۹ کلید خورد. این پروژه قرار بود ۳ ساله به بهره برداری برسد، حالا پس از حدود ۶ سال توقف کامل، با امضای کولیوند شهردار شهریار دوباره احیاء و فعال شد.
شهر شهریار هر سال گسترده و جمعیت اش بیشتر می شود و تا کلانشهر شدنش، فاصله خیلی زیادی ندارد اما دو مشکل اساسی، این شهر را تهدید می‌کند؛ یکی عدم ساختار مناسب شهری و عدم تامین زیرساخت های لازم و دومی؛ نداشتن درآمد پایدار است. در مدل مدیریتی شهرهای توسعه یافته؛ ایجاد فرصت های سرمایه گذاری و جذب ثروت بخش خصوصی توسط مدیریت شهری، مناسب ترین مسیر برای بقاء و توسعه شهر به حساب می‌آید و نکته اینجاست؛ هر شخصیت حقیقی یا حقوقی که بخواهد وارد مشارکت با شهرداری شود، بدون شک ابتدا سری به پروژه‌های مشارکتی آن شهرداری خواهد زد تا مطمئن شود در سرمایه‌گذاری مشترک، کمترین ریسک و خطری در کمین سرمایه‌اش نشسته است.
در شهر شهریار سه پروژه شاخص سرمایه گذاری وجود دارد، پروژه احداث میدان بزرگ میوه تره بار با وسعت ۲۶ هکتار و ارزش حدود ۲۰ هزار میلیارد تومان، پروژه قائم با وسعت یک هکتار و در ۱۱ طبقه، با ارزش حدود ۱۴ هزارمیلیارد تومان است که هر دو پروژه در زمان مدیریت سعید حسینی کلید خورده است. اولی در سال ۸۶ و دومی در سال ۸۹ و نکته جالب اینکه سعید حسینی سابقه طولانی ترین مدیریت را در شهرداری شهریار دارد. وی پس از علیرضا شهلی در سال ۸۵ سکان مدیریت شهر شهریار را به دست گرفت و تا سال ۹۲ ادامه داشت.
سعید حسینی در اواخر دوره دوم شورا، شهردار شهریار شد و به دلیل ۶ ساله شدن شورای شهر در دوره سوم، تا اول مهر ۹۲ شهردار ماند تا رکورد ثبات مدیریتی در شهرداری شهریار را به نام خودش ثبت نماید. اما سومین پروژه سرمایه گذاری، ساختمان اداری تجاری آریومال (پریمیوم سابق) است که در سال ۹۲ و در دوران مدیریت مسعود رهنما تعریف شد. علیرغم اینکه این سه پروژه را می توان از امتیازات شهرداری شهریار تعریف کرد اما متاسفانه هر سه پروژه، هرکدام با توقف های طولانی روبرو شدند و شاید همین امر، مانعی شد تا نه شهرداری شهریار بتواند پروژه فاخر جدیدی را در حوزه سرمایه گذاری تعریف کند و نه سرمایه گذاری حاضر به مشارکت با شهرداری شهریار می‌شد…! پروژه میدان میوه و تره بار در دوره چهارم مدیریت شهری و با تدبیر رهنما و حضور قرص و محکم اعضای شورای شهر احیاء شد اما پروژه قائم متکی به امضای محمدصادق کولیوند، شهردار با تجربه این شهر شد، که در ادامه این گزارش، سعی داریم ابعاد مختلف آن را بررسی نمائیم.
در آخرین تغییرات، پروژه قائم در زمینی به وسعت ۱۰۸۰۰ متر مربع و زیربنای ۱۰۸ هزارمترمربع تعریف شده است. در پروانه اولیه این پروژه سه طبقه پارکینگ در زیرزمین، طبقه منفی یک هایپر و شش طبقه دیگر تجاری و تفریحی و فرهنگی تعریف شده بود لایحه این پروژه توسط شهردار وقت تنظیم و به صحن شورا می رود تا در نتیجه تصویب آن، اجرای پروژه به سازمان همیاری ها سپرده شود. سهم شهرداری از این پروژه با توجه به آورده خود، ۴۰ درصد و سهم سرمایه گذار ۶۰ درصد بود.
این پروژه در شورای شهر مصوب شد و پس از تائید کمیته انطباق، مطابق آنچه در لایحه آمده بود؛ مقرر شد تا به سازمان همیاری ها سپرده شود. سازمان در قالب یک توافقنامه با شهرداری، اقدام به جذب سرمایه گذار واجدالشرایط از طریق آگهی رسمی می کند، شرکت فولاد احسان اهواز برنده مناقصه می شود و پس از عقد قرارداد سازمان همیاری ها با شرکت فولاد احسان هواز ، مقرر می شود سرمایه گذار با مبلغ ۱۰۰ میلیارد تومان پروژه تعریف شده در پروانه اولیه به متراژ ۹۳ هزار ۱۰۰ متر مربع در ۱۰ طبقه را طی سه سال احداث نماید.
سرمایه گذار با مجوز مکتوب از ریاست وقت شورا (آقای جمشید فرجی) اقدام به خاکبرداری با عمق ۲۳ متر می نماید. با توجه به اهمیت و بزرگی پروژه، بازدیدهای زیادی از آن می‌شد، و از شنیده ها اینطور برمیآید که در بازدید اولیه در زمان گودبرداری که با حضور فرماندار وقت (آقای عباس جوهری) انجام شده بود، مجموعه مدیریت شهری به این نتیجه می‌رسد که دستور افزایش گودبرداری بدهد تا یک طبقه دیگر به ظرفیت پارکینگ اضافه شود در همین رفت و آمدها و تصمیم گیری ها، شورای شهر در سال ۹۱ لایحه دیگری را تنظیم و لایحه قبلی را به نوعی تغییر می‌دهد، حالا علاوه بر افزایش یک طبقه، مقرر می شود سهم شهرداری از ۴۰ به ۴۵ درصد برسد و این لایحه منجر به صدور پروانه می شود.
تا اینجای کار دو مشکل پیش می آید، یکی افزایش حدود ۱۷ میلیارد تومانی بابت افزایش طبقات پارکینگ که مقرر می شود سهم سرمایه گذار (بابت افزایش درخواست)، از محل تغییر کاربری مشاعات تامین شود و دیگری تغییر ۵ درصدی سهم طرفین قرارداد بود که هیچکدام باعث توقف و یا اعتراض سازمان همیاری ها که طرف قرارداد با شهرداری بود، نشد. حالا مجموعه دوره سوم مدیریت شهری روزهای پایانی خود را طی می کند و از تصورات این سرمایه گذاری، فقط آنچه که روی کاغذ آمده است باقی خواهد ماند. بعبارتی نقشه های اولیه ارائه شده فاز صفر برای کاربری طبقات در سال ۸۹، اشکالاتی داشت که باید برطرف می‌شد و از همه مهمتر، پروانه ساخت پروژه ای با این وسعت، حداقل باید سه ساله باشد اما مجوز تحویلی فقط یک سال مهلت داشت.
در سال ۹۲ سرمایه گذار بعنوان شریک اصلی این پروژه، باید از موفقیت طرح مطمئن می‌شد لذا تغییراتی را در نوع کاربری برخی طبقات به شهرداری ارائه داد. بنا به اظهارات مهندس عسگری مدیر پروژه: «این تغییرات هر چند باعث افزایش یکطرفه هزینه های سرمایه گذار بود، لیکن باعث افزایش کیفیت پروژه نیز می‌شد.» به عبارتی این موضوع به ضرر سرمایه گذار بود اما شرکت فولاد احسان اهواز بصورت یکطرفه آن را پذیرفت. این پیشنهادات با آغاز شورای دوره چهارم و سرپرستی آقای اسماعیل آبادی همراه می‌شود، سرپرست وقت شهرداری شهریار، پیشنهاد تغییرات را منطقی می‌بیند اما او می دانست هرگونه تغییر در کاربری ها و اصلاح پروانه جدید، منوط به بررسی دقیق است. سال ۹۲ رو به اتمام است یعنی بیش از دو سال از گودبرداری این پروژه می گذرد، چهار طبقه پارکینگ با بتن ریزی استاندارد اتمام یافته است و قرار است طبقات همکف به بالا اسکلت فلزی باشد، ولی همچنان نقشه های فاز صفر اولیه که از سوی شهرداری ارائه شده است با پروانه صادر شده در سال ۹۱ کاملا تفاوت دارد طی این مدت، هرچند کار اجرایی آرام پیش رفت اما سرمایه گذار دست از کار نکشید و تا سال ۹۴ اسکلت طبقات فوقانی را عملیاتی نمود اما از سوی دیگر پیگیر جدی اصلاح پروانه با مشخصات و نقشه جدید بود. در واقع پروانه قبلی که یکسال اعتبار داشت، به از نظر زمانی و هم از نظر طراحی و نقشه‌ها، از درجه اعتبار ساقط شده بود. سال ۹۴ پروژه قائم به خواب زمستانی می‌رود و دیگر هیچ مدیری تا امروز نتوانست و یا نخواست این پروژه را از خواب طولانی بیدار کند و این در حالی است که تمام مسئولان استانی، شهرستانی و بازرسی کل کشور از نحوه اجرای این پروژه بازدید و تقدیر کردند و به اذعان عسگری، این پروژه مورد بازدید و تشویق مخاطبان و کارشناسان خارجی هم قرار می گیرد.
یک نکته جالب اینکه؛ در طول تمام بازرسی هایی که از شهرداری شهریار شد و پرونده هایی که تشکیل شد، هیچگاه شاهد فساد مالی در حوزه این سرمایه گذاری نبودیم اما بدلیل ضعف نظام مدیریتی در بدنه شهرداری و عدم تجربه و تخصص لازم در حوزه سرمایه گذاری، دیدگاههای حقوقی در شهرداری و دهها دلیل دیگر، ظلم بزرگی به شهروندان شهریار شد.
محصول تکمیل این پروژه؛ تولید ۷۰۰ واحد تجاری با مساحت کل ۳۱ مترمربع و ۴ هزار و ۷۰۰ مترمربع مجموعه فرهنگی ورزشی، ۵ هزار و ۳۰۰ مترمربع فضای تفریحی و رستوران، در بهترین نقطه شهر، زیباترین برج و عالیترین سازه است که به نسبت ۴۵ به ۵۵ متعلق به شهرداری و سرمایه گذار است که می تواند بخش مهمی از هزینه‌های جاری شهرداری شهریار را تامین و بودجه شهرداری صرف عمران و آبادانی شهر گردد. ضمن اینکه با تکمیل این پروژه ظرفیت اشتغال برای ۲۰۰۰ نفر مهیا خواهد شد. شایسته یادآوری است؛ این ظلم به شهروندان نباید پشت گوش انداخته شود و در زمان خودش رسیدگی شود. اما آنچه امروز انتظار می‌رود؛ با توجه به اصلاح پروانه، مطابق آنچه که مطالبه سرمایه گذار و نیاز پروژه بوده، دیگر نباید شاهد رکود این پروژه به هر دلیلی باشیم.
همانطور که در تصویر می‌بینید، نمای بیرونی پروژه فوق بسیار زیبا و جذاب طراحی شده است و ۳۷۰۰ مترمربع از کل ۱۰۸۰۰ مترمربع فضای زمین به محوطه بیرونی کار اختصاص داده شده است این ۳۷۰۰ مترمربع فضا در حاشیه پروژه یک پیاده راه دکوراتیو عریض را تحویل شهروندان و گردشگران خواهد داد، پیاده راه فوق در از حاشیه جنوبی ساختمان که بر بلوار رسول اکرم (ص) است ارتفاعی بالغ بر ۱۰ متر از سطح زمین را دارد و در ضلغ غربی خود این ارتفاع به ۱۵ متر می رسد که شیبی بسیار ملایم دارد و به نوعی یک ورودی جداگانه برای طبقات همکف، اول و دوم هم به حساب می آید. ارتفاع مفید پارکینگ ها ۳ متر و ۲۰ است و دارای دو ورودی و خروجی از دو ضلع جنوبی و غربی می باشد و تعداد ۳۳ دستگاه پله برقی و ۸ دستگاه آسانسور است.
مدل طرحی این ساختمان در کشور منحصر به فرد است ارتفاع در طبقات مختلف متفاوت و متناسب به کاربری آن از ۴۰/۵ تا ۷ متر تعریف شده است و به گفته مدیر پروژه؛ «سازه اسکلت فلزی و بتنی این ساختمان بسیار قدرتمند است و مطابق اسناد موجود؛ برای احداث چهار طبقه پارکینگ بتنی به وسعت ۴۲۰۰۰ مترمربع، ۴۰۰۰۰ مترمربع بتن ریزی شده و این ۴۰ درصد فراتر از کف استاندارد است، چرا این اتفاق افتاده است؛ چون قرار است یک پروژه شاخص بنا شود و علاوه بر ۲۰۰۰ نفر شاغل در این مجتمع، روزانه هزاران نفر در آن رفت و آمد داشته باشند و این مرکز بعنوان یک نماد و ساختمان شاخص برای شهر معرفی شود.»
به گفته وی: پارکینگ طبقه منفی پنج، دارای ۵ متر ارتفاع و سه طبقه دیگر، هرکدام ۳ و نیم متر ارتفاع دارد تا با توجه به تردد حدود ۱۰۰۰ خودرو در چهار طبقه، هوای پارکینگ ها برای شهروندان بسیار سالم باشد، تردد خودروهای بارگیری در بارانداز مجتمع و تمام خودروهای دیگر آسان و سریع باشد و از طرفی مشکلی برای اجرای تهویه و سایر تاسیسات سقفی نخواهیم داشت.
تغییرات ارتفاع در تمام طبقات مشهود است، طبقه منفی یک که قرار است نیمی از آن هایپرلوکس شود و نیمی تجاری، ارتفاع ۷ متری دارد، طبقه همکف ۵ متر، طبقه شهربازی و فودکورت ۷ متر است و اگر چنین ساختمانی با ارتفاع استاندارد و عادی بخواهد بنا شود ارتفاع آن نهایتا ۳۵ تا ۴۵ متر است اما این ارتفاع در پروژه قائم به ۶۵ متر رسیده است. طراحی سازه این پروژه توسط دکتر سجادیان، طراحی معماری توسط شرکت آموت و طرح هندسی آن با توجه به موقعیت مکانی که دارد توسط یک شرک خارجی تهیه شده است.
اگر کار می کردم تخلف بود
برای تکمیل این گزارش بارها با شخصیت های حقیقی و حقوقی درگیر در این پروژه گفتگو داشتم و در آخرین گفتگوی خود با مدیر پروژه قائم، وی با بیان اینکه با توجه به تناقضات موجود و عدم اصلاح پروانه، اگر در سال ۹۴ به کار ادامه می‌دادم، تخلف کرده بودم اظهار کرد: پروژه ای که با ۱۰۰ میلیارد تمام می شد، امروز باید با ۱۰۰۰ میلیارد تومان آن را به اتمام برسانم. وی در پاسخ به اینکه آیا علت اصلی رکود پروژه، عدم نقدینگی شرکت فولاد احسان اهواز است یا خیر گفت: اگر قرار باشد دچار کمبود نقدینگی باشیم، با توجه به گرانی و تورم موجود، امروز این مشکل باید بیشتر خود را نشان دهد اما اینطور نیست، حالا که ما پروانه سه ساله و منطبق با کمیسیون ماده ۵ را دریافت کرده ایم بدون توقف کار را شروع و مطابق برنامه زمانبندی به اتمام رسانیم.
قرار است قبل از آغاز بهمن ماه، این پروژه جان بگیرد و برای تکمیل آن ۷۰۰ میلیارد تومان سرمایه می خواهد که به گفته عسگری، نزدیک به ۳۵۰ میلیارد تومان از این اعتبار در همین شهرستان هزینه خواهد شد و این یک گردش مالی خوب برای شهرستان و ایجاد اشتغال برای کارگران عادی و فنی می شود که بیش از ۹۰ درصد کارکنان نیز ساکنان همین شهرستان خواهند بود.
وی در پاسخ به سوال سرافرازان مبنی بر اینکه اگر مدعی هستید حق باشما بوده، چرا تا کنون شکایت نکرده اید، عنوان داشت: من شریک در این پروژه هستم و شکایت من از شریک خودم در یک پروژه به این مهمی باعث بی اعتباری پروژه خواهد شد
در پایان این گزارش باید از امضای شجاعانه کولیوند که تقریبا یک تنه برای صدور پروانه قدم برداشت تقدیر و وی را تحسین نمود چرا که بیشتر بدنه شهرداری و همچنین برخی مجموعه شورای شهر در این موضوع نه تنها وی را همراهی نکردند بلکه مخالفت شدیدی هم داشتند اما باید گفت طی بیش از ۸ سال مخالفت، چه چیزی عاید شهروندان شد.
اکنون با راه اندازی مجدد پروژه این سوال مطرح می شود ، افرادی که در چند سال اخیر با ترک فعل به هر دلیل با تکمیل و بهره برداری از پروژه مخالفت می کردند و مردم شهر را از مزایای آن محروم کردند چه پاسخی برای اعمالشان خواهند داشت.
