احداث میدان میوه و تره بار شهرداری شهریار از سال ۸۶ کلید خورد اما این پروژه سرمایه گذاری حدود یک دهه متوقف بود تا اینکه در دوره چهارم شورا و با ورود سرمایه‌گذار جدید، امید به بهره‌برداری از آن به یقین تبدیل شده است اما حکایت مظلومیت بارفروشان شهریاری، فرجام تلخ ماجراست.

بهره‌برداری از بزرگترین میدان میوه‌ و تره‌بار غرب استان تهران به روزهای پایانی خودش نزدیک می‌شود، هرچند مشکلاتی‌ بین سرمایه‌گذار و شهرداری شهریار وجود دارد که لذت اتمام سریعتر  آن را به کام شهریار تلخ می‌کند و باید هرچه سریعتر برطرف شود اما این مشکلات قابل حل است و مانع شکست کل پروژه نخواهد شد لذا آنچه نگران کننده است، حکایت مظلومیت بارفروشان است؛ اگر راست باشد! ممکن است مانند گرد مرده‌ای بر رونق و آینده‌ی این میدان باشد. هدف نگارنده از پرداختن به مسئله بارفروشان، صرفا از روی دلسوزی و دادستانی حقوق آنان نیست، مگر می‌شود محلی را به نام یک شغل و پیشه احداث کرد و به پیشکسوتان و میدان دارانش بهایی نداد. به نظر می‌رسد؛ آنچه را که تا کنون مجموعه بارفروشان در رفتار ۱۰ ـ ۱۵ ساله مجموعه مدیریت شهری و فرمانداری با خود دیده‌اند؛ با دست پیش کشیدن است و با پا پس زدن، لذا غرض از این گزارش، توسعه نگاه مدیریتی و ایجاد شرایط برد برد برای تمام طرفین درگیر در ماجرا است. به عبارتی می‌طلبد جایگاه اتحادیه بارفروشان را در بهره‌وری از میدان میوه و تره‌بار بسیار جدی گرفت، ما هم به فراخور وظیفه چندین بار با ایشان گفتگو داشتیم و متن زیر نتیجه آخرین نشست صمیمی با حاج علی فلاح، رئیس اتحادیه بارفروشان میوه و تره‌بار است.

رئیس اتحادیه میوه و تره‌بار شهریار که نماینده ۵۲ غرفه دار شهریاری است می گوید: ۳۲ سال است برند میدان میوه و تره بار شهریار را بدوش می‌کشیم، جوانی‌مان را در این کار گذاشته‌ایم، خودمان را خسته کردیم، حالا شدیم چوپان بی مزد. امروز که روز پس دادن حق ماست، می‌خواهند حق ما را ضایع کنند. اما به چه دلیل و چه قیمتی؟!

حاج علی فلاح، برخلاف ظاهر تند و لحن خشن، همچون پدری دلسوز است که نه تنها پیگیر مشکلات حجره داران میدان میوه و تره‌بار شهریار است بلکه سالهاست شانه به شانه کشاورزان و باغداران شهریاری در توزیع محصولات سردرختی تلاش می کند. او در گفتگوی خود با خبرنگار سرافرازان اظهار داشت: در همان سالهای ۸۵ و ۸۶ بود که تصمیم گرفتیم محل بزرگ و مناسبی را برای احداث میدان میوه و تره‌بار مهیا نماییم، لذا همین ملکی را که در حال حاضر بعنوان میدان میوه و تره بار توسط شهرداری شهریار در حال ساخت است را پیش‌بینی کردیم و آماده خرید شدیم. زمین فوق در تملک ستاد اجرای فرمان حضرت امام (ره) بود و می‌توانستیم با نرخ مناسبی خریداری کنیم اما مجموعه مدیریت شهری وقت، به ما گفتند: «نیازی نیست شما خریداری کنید این وظیفه شهرداری است، چراکه مطابق بند ۲۰ ماده ۵۵ قانون شهرداری‌ها، شما جزء صنوف مزاحم هستید و شهرداری باید فضای مناسب را برایتان تامین کند.» و با این وعده، ما را از خرید منصرف نمودند.

اعضای اتحادیه بارفروشان برای چهارمین دوره پیاپی است که فلاح را بعنوان رئیس صنف خویش انتخاب می‌کنند، تا از حقوق آنها دفاع کند. به نظر می‌رسد صحبت‌های آنروز مجموعه شورا و شهرداری شهریار با حاج علی فلاح و اعضای اتحادیه بارفروشان برپایه اعتماد دوطرفه بوده، از صحبت‌های رییس اتحادیه اینطور برمی‌آید که، شهرداران و اعضای شورای شهر در دوران مختلف نخواستند جانب بارفروشان را بگیرند و علی‌الظاهر به اصالت قانونمداری بیشتر سوق پیدا کردند، لذا رئیس اتحادیه بارفروشان سخنان خود را اینگونه ادامه داد: شهردار وقت به ما گفت که شما نیازی نیست یک ریال هزینه کنید ما این ملک را خریداری می‌کنیم و می‌سازیم و ۵۲ غرفه آن را رایگان در اختیار شما قرار خواهیم داد. فلاح معتقد است: مدیریت شهری، نه تنها میدان میوه و تره‌بار را مطابق قراردادهاشان با سرمایه‌گذار، نتوانستند به موقع بسازند، بلکه بعد از ۱۵ سال پایبند وعده‌هایشان نسبت به ماه هم نیستند.

فلاح با بیش از سه دهه فعالیت در عرصه توزیع محصولات باغی شهریار ضمن بیان اینکه تولیدات باغی شهریار نه تنها در تمام استانهای کشور مشتری دارد گفت: بخشی از محصولات به کشورهایی نظیر عراق، عمان، باکو و … صادر می‌شود و این توزیع و برندسازی ؛ نتیجه تلاش بارفروشانی است که بیش از سه دهه در کنار کشاورزان صادقانه ایستاده‌اند. امروز هر یک حجره دار بطور مستقیم با دهها باغدار بزرگ و تولید کننده انبوه در ارتباط است بنابراین حق کسب و پیشه دارد و اگر ما بارفروشان حاضر نشویم در میدان میوه تره بار جدید فعال شویم بدون شک این میدان هیچ وقت، جایگاه واقعی خودش را نخواهد یافت.

رییس اتحادیه بارفروشان اظهار کرد: چرا باید سرمایه گذار و یا شهرداری فقط به فکر سود خودشان باشند و این درحالی است که اعتبار این برند از آن ماست و قانون هم از ما حمایت می‌کند. وی ادامه داد: ما با همدلی و همراهی یکدیگر می‌توانیم اسباب رونق این پروژه عظیم را فراهم نمائیم و الا چه کسی تضمین می‌دهد که ۳۰۰ غرفه ساخته شده در این طرح بتواند بدون حمایت اتحادیه و یا بدون حضور ما بارفروشان به ارزش واقعی خود دست پیدا کند.

بنا به اظهار فلاح، طی این سالها شاید نزدیک به ۲۰۰ جلسه اختصاصی در سطوح مختلف برگزار شده است و تصمیم‌های مهمی هم گرفته شده و وعده‌های خوبی به بارفروشان داده‌اند، اما متاسفانه هیچ صورتجلسه‌ی رسمی از این ۲۰۰ جلسه را به ما تحویل نداند، جز اندک جلساتی که سودی برای ما نداشته است. مظلومیت بارفروشان به اینجا ختم نمی‌شود، بررسی ها نشان می‌هد به جز چند نفر انگشت شمار، تقریبا تمام غرفه‌های میدان فعلی، بصورت سرقفلی واگذار شده است و مالک اصلی یک شخص حقیقی است و این مشکل بارفروشان را دوچندان می‌نماید. یعنی اگر بخواهند سرقفلی حجره‌هایشان را پس از ۳۰ سال به صاحب اصلی ملک برگردانند، هیچ پولی بصورت قانونی به آنها تعلق نخواهد گرفت بنابراین تنها سرمایه آنها پس از سه دهه تلاش در این صنف، فقط و فقط حق کسب و پیشه‌ای است که آنها از آن یاد می‌کنند و انتظار دارند شهرداری، بهای این حق کسب و پیشه را از محل میدان میوه و تره‌بار پرداخت نماید.

حاج علی فلاح رئیس اتحادیه بارفروشان ضمن اعتراض به اینکه، اول قرار بود هر غرفه ۴۰۰ مترمربع باشد و به هر کدام از ما یک غرفه رایگان بدهند، گفت: به ما دروغ گفتند، غرفه‌های ۴۰۰ متری به ۲۰۰  متر کاهش یافته و قیمت هر کدام نیز ۱۰ میلیارد تومان است و ما از کجا باید چنین پولی را تامین کنیم در حالی که در همان سال ۸۵ و ۸۶ ما می‌توانستیم خودمان سرمایه‌گذار انتخاب کنیم و امروز صاحب نیمی از این سرمایه عظیم باشیم اما شهرداری از نام و اعتبار بارفروشان بهره‌برداری کرد، ما را وارد مذاکرات کرد و برند ما را یک طرف مذاکراتش قرار داد اما از نظر حقوقی، ما از همان ابتدا حذف شده بودیم و خبر نداشتیم.

سخنی با اعضای شورای شهر

آنچه بیان شد، براساس شنیده‌ها بود. اما باید خطاب به اعضای شورای شهر گفت: یکایک شما، نماینده و وکلای همه مردم هستید لذا از شما انتظار می‌رود با یک تصمیم صحیح و نزدیک به عدالت، حقوق همه شهروندان را حفظ نمایید. شورای دوره پنجم، با تاسی به قانون و با یک تصمیم صحیح و قاطع و قیمت گذاری مناسب برای غرفه داران شهریاری، می‌تواند شرایط برد برد را برای شهرداری، بارفروشان و همچنین شهروندان فراهم نماید و از این پروژه عظیم، در جهت توسعه اقتصادی، کشاورزی و ایجاد درآمد پایدار، یک یادگاری خوب برای آیندگان، بجای بگذارد.

اعضای فعلی شورای شهر حل این معضل را به شورای دوره ششم موکول ننماید چرا که راه اندازی این مجموعه عظیم ممکن است تا یکسال دیگر (آغاز بکار شورای ششم) به تعویق بیافتد. مدیریت شهری باید رونق جدی و سریع میدان میوه و تره‌بار را مرکز ثقل تصمیم و مذاکرات قرار دهد. چرا که هم بارفروشان و هم مدیریت شهری یقین دارد اگر این میدان، به درستی برندسازی شود و به کشور معرفی شود، ارزش افزوده آن بسیار لذت بخش‌تر و بیشتر از سود امروزاش خواهد بود و این برندسازی باید از دل مردم شهریار برآید.

سخنی کوتاه با بارفروشان عزیز

از صحبت‌های رییس اتحادیه برمی‌آید توان خرید غرفه‌های گران قیمت را ندارید اما گفتنی است: در بررسی‌های غیر رسمی مطلع شدیم که؛ آخرین پیشنهاد شهرداری شهریار برای واگذاری غرفه ارزان قیمت به بارفروشان این است که در اراضی ذخیره میدان میوه تره‌بار (جدید) ۵۲ غرفه ۱۰۰ مترمربعی بسازد و بصورت ۳۰ درصد نقد و ۷۰ درصد اقساط و با قیمت تمام شده (حدود ۲ میلیارد تومان) تحویل غرفه داران بدهد و اگر که هر عضوی بخواهد غرفه ۲۰۰ متری داشته باشد باید مابه‌التفاوت آن را با قمیت روز و بصورت نقدی بپردازد. به نظر می‌رسد با این حساب هر غرفه ۲۰۰ مترمربعی به مبلغ حدود ۸ میلیارد تومان برای اعضای بارفروشان تمام شود که ۵ میلیارد تومان آن نقد و الباقی بصورت اقساط پرداخت شود.

1. بنابراین با این شیوه، می‌توانید صاحب غرفه در میدان جدید باشید و اگر توان چنین پرداختی را هم ندارید شاید با گرفتن شریک بتوانید از چنین امتیازی بهره کافی ببرید.
2. در آیین نامه بند ۲۰ ماده ۵۵، بارفروشان در ردیف صنوف مزاحم نیستند و اگر هم باشید (بر فرض محال) شهرداری شهریار نمی‌تواند بار ۶ شهر دیگر را بدوش بکشد چرا که شهرستان شهریار ۶ شهر دیگر هم دارد و شما متعلق به کل شهرستان هستید.
3. حق و کسب و پیشه؛ حقوقی است بین شما و مالک شما (موجر و مستاجر) و قانون اجازه نمی‌دهد شهرداری در این زمینه مداخله نماید.
4. به نظر می‌رسد پیشنهاد مجموعه مدیریت شهری، طرح خوبی است. آیا بهتر نیست شما هم علاوه بر منافع خودتان، منافع همه شهروندان شهریار را درنظر بگیرید و با همدلی به رونق سریعتر میدان میوه و تره‌بار جدید، قوت ببخشید، چرا که شهرداری موظف است به هرترتیب از تمام توان خود برای راه‌اندازی آنجا به نفع همه شهروندان استفاده نماید.

در پایان این گزارش باید تاکید کنم؛ سخن هر دو طرف را مطرح نمودم و قضاوت با مردم است اما مهمتر این است؛ تاخیر در راه اندازی میدان میوه و تره‌بار شهریار، ظلم در حق همه شهروندان است، بنابراین همه با هم مانع تداوم این ظلم به شهریار باشیم.